ang. proprioceptive neuromusclar facilitation = proprioceptywne nerwowo-mięsniowe torowanie
Metoda rehabilitacji powstała w latach 1946-1951 w Instytucie Kabat-Kaiser w Kalifornii w USA. Opiera się na spostrzeżeniach, że ruchy wykonywane w powszechnie stosowanych ćwiczeniach usprawniających nie są zgodne z naturalną czynnością mięśni, która ma charakter diagonalny (przekątny) i spiralny.
Podstawą tej metody są wzory - szablony ruchu mające charakter ruchu globalnego z zaangażowaniem maksymalnej liczby ćwiczących mięśni. Stosowane wzory ruchu naśladują ruchy spotykane w życiu codziennym oraz sporcie.
PNF ma szerokie i uniwersalne zastosowanie w rehabilitacji m.in. w przypadkach porażeń i niedowładów mięśni, ograniczeń ruchu w stawach, wad postawy oraz w usprawnianiu po wszelkiego rodzaju urazach narządu ruchu: np. złamaniach, skręceniach czy zwichnięciach.